The Ultimate Guide to Formative Assessments (2022)

Τι είναι οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις στην εκπαίδευση;

Με απλά λόγια, μια διαμορφωτική αξιολόγηση είναι ένας σύντομος έλεγχος χαμηλού πονταρίσματος που παρέχει τόσο στον δάσκαλο όσο και στον μαθητή άμεση ανατροφοδότηση σχετικά με την κατανόηση ενός μαθησιακού στόχου από τον μαθητή.

Δεν υπάρχει ένας σωστός τρόπος για να πραγματοποιήσετε διαμορφωτικές αξιολογήσεις σε μια τάξη. Ωστόσο, ως γενικός εμπειρικός κανόνας, οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις είναι χαμηλού κινδύνου, έτσι ώστε οι μαθητές να αισθάνονται την ελευθερία να είναι πολύ ειλικρινείς σχετικά με την έλλειψη κατανόησης χωρίς να ανησυχούν για τη βαθμολόγηση των ποινών. Αυτό επιτρέπει στους δασκάλους να κατανοήσουν γρήγορα πού συμβαίνει η κατάρρευση της μάθησης και να περιστρέφουν διδακτικές στρατηγικές ή να παρέχουν την απαραίτητη παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι μαθητές δεν θα χάσουν τους μαθησιακούς στόχους.

Επιπλέον, οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται συνήθως συχνά σε κάθε ενότητα μελέτης. Οι δάσκαλοι συχνά ορίζουν ορισμένους ρυθμούς εντός των ενοτήτων ή των εξαμήνων και εκτελούν διαμορφωτικές αξιολογήσεις καθημερινά, εβδομαδιαία ή στη μέση κάθε μαθήματος. Οι δάσκαλοι χρησιμοποιούν την ανατροφοδότηση που συγκεντρώνουν για να ενημερώσουν ότι οι οδηγίες τους είναι πιο αποτελεσματικές.

Τι σημαίνει μια διαμορφωτική αξιολόγηση;

Ενώ οι αθροιστικές αξιολογήσεις ρίχνουν φως στην τελική επίδοση των μαθητών ή τη συνολική επιτυχία ενός δασκάλου ή του προγράμματος σπουδών (τι ένας μαθητής έχει μάθει), οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται συνήθως για να ρίξουν φως πως ένας μαθητής μαθαίνει αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, συχνά οι δάσκαλοι αναρωτιούνται:

• Αντιλαμβάνονται οι μαθητές το περιεχόμενο και αν όχι, γιατί;
• Τι χρειάζονται οι μαθητές για να επιτύχουν τους μαθησιακούς στόχους;
• Είναι ένας μόνος μαθητής που παλεύει; Τι σχέδιο παρέμβασης χρειάζεται αυτός ένας μαθητής;
• Ή μήπως όλη η τάξη αγωνίζεται; Χρειάζεται πλήρης αναθεώρηση η εκπαιδευτική προσέγγιση;

Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις παρέχουν άμεσες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Ωστόσο, τα δεδομένα που παρέχονται μέσω διαμορφωτικών αξιολογήσεων είναι άχρηστα, εκτός εάν οι δάσκαλοι επιλέξουν να τα χρησιμοποιήσουν για να ενημερώσουν τις μελλοντικές διδακτικές πρακτικές.

Γιατί χρησιμοποιούνται οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις στην εκπαίδευση;

Σε αντίθεση με τις αθροιστικές αξιολογήσεις, οι οποίες επιτρέπουν στους δασκάλους να αξιολογούν τη μάθηση των μαθητών στο τέλος μιας ενότητας ή σχολικής χρονιάς, οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις συνεχίζονται καθ‘ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους. Εξοπλίζουν τους δασκάλους να κατανοήσουν γρήγορα την κατανόηση ενός μαθησιακού στόχου από έναν μαθητή. Αυτό είναι χρήσιμο στην εκπαίδευση καθώς παρέχει στους εκπαιδευτικούς συνεχή ανατροφοδότηση σχετικά με τις εκπαιδευτικές τους στρατηγικές.

Επιπλέον, οι καλές διαμορφωτικές αξιολογήσεις ρίχνουν φως στο πού συμβαίνει η κατάρρευση της μάθησης, έτσι ώστε οι δάσκαλοι να μπορούν γρήγορα να προσαρμόσουν τη μέθοδο διδασκαλίας για να καθοδηγήσουν τους μαθητές προς τον μαθησιακό στόχο.

Επιπλέον, η έρευνα έχει δείξει ότι η «επίδραση δοκιμής» των διαμορφωτικών αξιολογήσεων – κατά την οποία οι μαθητές «δοκιμάζουν» τον εαυτό τους σε ό,τι γνωρίζουν σε ένα περιβάλλον χαμηλού ρίσκου – μπορεί να επιτρέψει στους μαθητές να ανακαλέσουν έως και 67% περισσότερα από αυτά που έμαθαν από μελέτη, απομνημόνευση ή επανάγνωση.

Ίσως το πιο σημαντικό, οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις παρέχουν στους εκπαιδευτικούς ένα πλαίσιο για την παροχή άμεσης, περιγραφικής ανατροφοδότησης στους μαθητές σχετικά με τη μαθησιακή τους πρόοδο. Η περιγραφική ανατροφοδότηση – σαφείς, ακριβείς περιγραφές του τι έκανε λάθος ένας μαθητής, και το πιο σημαντικό, γιατί έκανε αυτό το λάθος και πώς να το διορθώσει – είναι ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που μπορεί να έχει ένας δάσκαλος στη διδακτική του ανατροφοδότηση.

Η έρευνα δείχνει σε συντριπτική πλειοψηφία ότι η χρήση περιγραφικής ανατροφοδότησης κατά τη διάρκεια των διαμορφωτικών αξιολογήσεων όχι μόνο βελτιώνει τις επιδόσεις των μαθητών αλλά και τη συμμετοχή των μαθητών. Η περιγραφική ανατροφοδότηση ανοίγει την πόρτα για συνομιλίες μεταξύ μαθητή και δασκάλου και επιτρέπει στους μαθητές να αποκτήσουν την εκπαίδευσή τους και να αναπτύξουν τη βάση γνώσεων και τις ικανότητές τους στην εφαρμογή περισσότερο από ό,τι θα κάνει μια απλή αριθμητική βαθμολογία ή βαθμός γραμμάτων.

Πώς ταιριάζουν οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις με τους 5 τύπους αξιολογήσεων;

Υπάρχουν πέντε βασικοί τύποι αξιολογήσεων:

• Διαγνωστικές αξιολογήσεις, ή προαξιολόγηση, την οποία χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι για να μετρήσουν την προγνωσία και τη ζώνη εγγύς ανάπτυξης των μαθητών. Αυτά συμβαίνουν συνήθως μία φορά στην αρχή μιας μονάδας.
• Διαμορφωτικές αξιολογήσεις, το οποίο χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι για να προσδιορίσουν πού βρίσκεται η γνώση των μαθητών στο μέσο της ενότητας. Αυτά συμβαίνουν συνήθως συχνά σε όλη τη μονάδα.
• Αθροιστικές εκτιμήσεις, το οποίο χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι για να καθορίσουν την ανάπτυξη των μαθητών στο τέλος μιας ενότητας. Αυτά συμβαίνουν συνήθως μία φορά στο τέλος μιας μονάδας.
• Ενδιάμεσες αξιολογήσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν οι περιφέρειες για τη μέτρηση συγκεκριμένων βαθμών στα σχολεία. Αυτά συμβαίνουν συνήθως μία φορά το χρόνο.
• Αξιολογήσεις αναφοράς, το οποίο χρησιμοποιούν μεγαλύτεροι φορείς (π.χ. κράτη) για να μετρήσουν τη συνολική ανάπτυξη των μαθητών και την αποτελεσματικότητα του σχολείου. Αυτά συμβαίνουν συνήθως μία φορά το χρόνο.

Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται καλύτερα μετά από μια διαγνωστική αξιολόγηση. Μερικοί δάσκαλοι κάνουν το λάθος να παρακάμπτουν τις διαγνωστικές αξιολογήσεις και αντ‘ αυτού μεταπηδούν κατευθείαν στην ενότητα και μπορεί να βασίζονται πολύ σε διαμορφωτικές αξιολογήσεις για να τους βοηθήσουν να καθορίσουν τη μάθηση των μαθητών.

Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί οι δάσκαλοι κάνουν αυτό το λάθος. Όπως οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις, οι διαγνωστικές αξιολογήσεις βοηθούν τον δάσκαλο να καθορίσει την πορεία μιας ενότητας. Επιπλέον, συνήθως δίνονται και τα δύο χωρίς να παρέχεται χρόνος στους μαθητές να αναθεωρήσουν το υλικό προκειμένου να ανακαλύψουν ποιες γνώσεις έχουν διατηρήσει. Ωστόσο, οι διαγνωστικές αξιολογήσεις είναι πραγματικά περισσότερες αθροιστική παρά διαμορφωτικής φύσης, όπως χρησιμοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς αξιολογώ γνώσεις ενός μαθητή. Θυμηθείτε, οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις αφορούν περισσότερο τον προσδιορισμό του εάν και πως ένας μαθητής μαθαίνει αυτή τη στιγμή, όχι τι έχουν ήδη μάθει (που είναι ο σκοπός μιας διαγνωστικής αξιολόγησης).

Επιπλέον, ορισμένοι δάσκαλοι βασίζονται πολύ σε διαμορφωτικές αξιολογήσεις για να καθορίσουν τις γνώσεις ενός μαθητή και μπορεί να παρακάμψουν εντελώς τις αθροιστικές αξιολογήσεις. Αυτό, επίσης, είναι λάθος, καθώς οι απαιτήσεις για τη δημιουργία μιας αθροιστικής αξιολόγησης είναι πολύ διαφορετικές από τη δημιουργία διαμορφωτικών αξιολογήσεων. Ενώ οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις είναι σε θέση να αποκαλύψουν τι μαθαίνει ένας μαθητής αυτή τη στιγμή, οι χαμηλές και συχνά αυτοσχέδιες και ανεπίσημες φυσιογνωμίες τους ελάχιστα επιδεικνύουν τη μαεστρία. Επιπλέον, τα δεδομένα στις διαμορφωτικές αξιολογήσεις – ενώ βοηθούν στο να παρέχουν στους δασκάλους μια ματιά σε γενικά μοτίβα στην κατανόηση μιας ενότητας από μια τάξη – είναι συνήθως πολύ υποκειμενικά για να χρησιμοποιηθούν χρόνο με το χρόνο για τον προσδιορισμό της πραγματικής αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας ή του προγράμματος σπουδών.

Πώς γράφετε μια διαμορφωτική αξιολόγηση;

Είναι σημαντικό όταν γράφετε διαμορφωτικές αξιολογήσεις να θυμάστε ότι ο τελικός στόχος είναι δεν ένα προϊόν. Αυτό μπορεί να προκαλεί έκπληξη σε ορισμένους, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις ως ουσιαστικά: κάτι που πρέπει να δοθεί. Ωστόσο, ο πιο ακριβής τρόπος για τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις είναι να θυμόμαστε ότι είναι στην πραγματικότητα ένα ρήμα: μια ενέργεια που κάνει ένας δάσκαλος για να συγκεντρώσει δεδομένα σχετικά με τη μάθηση των μαθητών.

Έχοντας αυτό κατά νου, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δημιουργήσουν οτιδήποτε γνωρίζουν ότι θα τους παράσχει τα απαραίτητα δεδομένα. παραδείγματα βρίσκονται στην επόμενη ενότητα. Ωστόσο, βοηθά να έχουμε κατά νου ότι όλες οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις πρέπει να γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε:

• Οι δάσκαλοι μπορούν συγκεντρώνουν έγκαιρα δεδομένα. Οι περισσότερες διαμορφωτικές αξιολογήσεις παρέχουν στους δασκάλους σχεδόν στιγμιαίες πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη στιγμή ή στα επερχόμενα μαθήματα.
• Τα δεδομένα από διαμορφωτικές αξιολογήσεις θα πρέπει να είναι απλό και εύκολο στη συλλογή. Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις δεν πρέπει να επιβαρύνουν το δάσκαλο σε μεγάλο βαθμό.
• Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις είναι δίνονται σε όλη τη διδακτική ενότητα ενώ λαμβάνει χώρα η μάθηση. Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις δεν πρέπει να πραγματοποιούνται πριν από την έναρξη μιας ενότητας (διαγνωστικές αξιολογήσεις) ή στο τέλος μιας ενότητας (αθροιστική αξιολόγηση).
• Τα δεδομένα που συλλέγονται από διαμορφωτικές αξιολογήσεις θα πρέπει να είναι χρησιμοποιείται για την ενημέρωση εκπαιδευτικών στρατηγικών για το υπόλοιπο της μονάδας. Μπορεί να είναι τόσο απλό όσο το να αναγνωρίζεις ότι οι μαθητές προχωρούν όπως αναμένεται, επομένως τίποτα δεν χρειάζεται να αλλάξει! Πολλοί δάσκαλοι βρίσκουν χρήσιμο να συμμετέχουν σε επαγγελματικές κοινότητες μάθησης (PLCs) προκειμένου να λάβουν υποστήριξη με τρόπους καταιγισμού ιδεών με τους οποίους μπορούν να περιστρέφουν τη διδασκαλία ή να δημιουργούν κατάλληλες παρεμβάσεις για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών.
• Τα ευρήματα από τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις θα πρέπει να ανοίξουν την πόρτα για τους εκπαιδευτικούς να παρέχουν στους μαθητές τους περιγραφική ανατροφοδότησηπου θα πρέπει να ανοίξει την πόρτα για συνεχή διάλογο μαθητή-δασκάλου σχετικά με τη μάθηση.
• Οι μαθητές αρχίζουν να κατέχουν την κατανόησή τους όσο το δυνατόν αναπτυξιακά. Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις θα πρέπει να βοηθούν τους μαθητές καθώς και τους δασκάλους να κατανοήσουν πού έχει συμβεί η κατάρρευση της μάθησης και θα πρέπει να υπάρχουν συστήματα και διαδικασίες που θα επιτρέπουν στους μαθητές να αρχίσουν να υποστηρίζουν την καλύτερη κατανόηση όταν δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη διαμορφωτική αξιολόγηση όπως επιθυμούν.
• Υπογραμμίζεται η πρόοδος ενός μαθητή – και όχι μόνο οι αγώνες του. Ενώ οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις καθιστούν σαφές πού δυσκολεύεται ένας μαθητής, οι μαθητές θα πρέπει επίσης να έχουν ευκαιρίες επιδεικνύουν πρόοδο και ακόμη και μαεστρία.
• Διαμορφωτικές αξιολογήσεις υπερβαίνουν τις απλές παρατηρήσεις. Ενώ τα δεδομένα από τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις τείνουν να είναι (αποδεκτά) πιο υποκειμενικά από τις αθροιστικές αξιολογήσεις, οι δάσκαλοι θα πρέπει να προσπαθούν να συλλέγουν εμπειρικά δεδομένα όποτε είναι δυνατόν για να διασφαλίσουν ότι τα ευρήματά τους είναι περισσότερα από ανέκδοτα παρατήρησης.

Επιπλέον, καθώς οι δάσκαλοι δημιουργούν διαμορφωτικές αξιολογήσεις, θα πρέπει να αναρωτιούνται τακτικά εάν αξιολογούν το σωστά πράγματα. Τα δεδομένα που συγκεντρώνουν οι δάσκαλοι τους βοηθούν πραγματικά να καταλάβουν εάν οι μαθητές κινούνται προς τους καθορισμένους μαθησιακούς στόχους και στόχους; Ή μήπως είναι απλώς ένα check-in για χάρη του check in; Οι μαθητές σχεδόν πάντα θα καθορίζουν τι είναι σημαντικό για αυτούς να επικεντρωθούν και να διατηρήσουν με βάση αυτό που αποφασίζει να αξιολογήσει ο δάσκαλος. Οι δάσκαλοι θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά πώς καθεμία από τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις τους παραπέμπει στους πρωταρχικούς μαθησιακούς στόχους.

Πώς η Otus διευκολύνει τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις

Ποια είναι παραδείγματα δραστηριοτήτων διαμορφωτικής αξιολόγησης;

Αν και δεν υπάρχει καμία σωστή δραστηριότητα διαμορφωτικής αξιολόγησης, οι δάσκαλοι τείνουν να επιστρέφουν στις ίδιες στρατηγικές ξανά και ξανά, επειδή τείνουν να ακολουθούν τις πιο βασικές οδηγίες για τις διαμορφωτικές αξιολογήσεις: παρέχουν δεδομένα που συγκεντρώνονται έγκαιρα και απλά ενώ ανοίγουν την πόρτα για συζητήσεις γύρω από την κατανόηση των μαθητών. Παρακάτω είναι μια λίστα με καλές διαμορφωτικές αξιολογήσεις που βρίσκονται συνήθως σε μια τυπική τάξη:

• Εισιτήρια εξόδου: Αυτές είναι ίσως η πιο κοινή διαμορφωτική αξιολόγηση. Οι δάσκαλοι ζητούν από τους μαθητές να ολοκληρώσουν ένα σύντομο κουίζ 1-2 ερωτήσεων ή να απαντήσουν στην ουσιαστική ερώτηση του μαθήματος σε ένα κομμάτι χαρτί και να το παραδώσουν καθώς βγαίνουν από την πόρτα. Οι δάσκαλοι μπορούν στη συνέχεια να μελετήσουν γρήγορα τις απαντήσεις για να προσδιορίσουν εάν επιτεύχθηκαν οι στόχοι της ημέρας και για ποιον.
• Ερωτήσεις προβληματισμού: Αυτοί είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να αυξήσετε τη μεταγνώση ενός μαθητή. Ερωτήσεις όπως, „Τι κάναμε, γιατί το κάναμε, τι πρέπει ακόμα να μάθω;“ αναγκάστε τους μαθητές να σκεφτούν τι έχουν μάθει.
• Συνέδρια υπό την ηγεσία των φοιτητών: Αυτά παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για το πώς οι μαθητές αντιλαμβάνονται τη μάθηση και την ανάπτυξή τους καθώς εξηγούν στους γονείς ή τους κηδεμόνες τους τι μαθαίνουν και πώς μεγαλώνουν.
• Κουίζ με αυτοδιαβάθμιση: Αυτές είναι οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις που κάνουν την καλύτερη δουλειά για να παρέχουν το «επίδραση δοκιμής». Επειδή οι μαθητές γνωρίζουν ότι θα βαθμολογήσουν τους εαυτούς τους, η πίεση να απαντήσουν σωστά αφαιρείται, επιτρέποντάς τους να κατανοήσουν και να διατηρήσουν σταθερά αυτό που ξέρουν.
• Επισκόπηση: Αυτές είναι ίσως οι απλούστερες διαμορφωτικές αξιολογήσεις και είναι τόσο απλές όσο να ζητάμε από τους μαθητές να σηκώσουν τα χέρια τους αν καταλαβαίνουν ή να κάνουν ένα μπράβο, το ουδέτερο αντίχειρα ή το αντίχειρα προς τα κάτω για αυτοαξιολόγηση. Οι δάσκαλοι έχουν αμέσως μια οπτική ένδειξη για το ποιο ποσοστό της τάξης είναι έτοιμο να προχωρήσει.
• Σωκρατικές Μέθοδοι: Οι Σωκρατικοί Κύκλοι, τα Ψαράκια και το Hotseat είναι όλα εξαιρετικές δραστηριότητες για τη συμμετοχή της τάξης στη συζήτηση. Η ικανότητα επανεξήγησης και εξέτασης μιας έννοιας είναι υψηλότερη στο επίπεδο Ταξονομίας του Bloom και δείχνει στους δασκάλους το βάθος της κατανόησης ενός μαθητή, είτε μόνο επιφανειακά είτε αληθινά στο επίπεδο μαεστρίας.

Οι διαμορφωτικές αξιολογήσεις είναι πιο αποτελεσματικές όταν ποικίλλουν και χρησιμοποιούνται συνεχώς. Οι δάσκαλοι θα πρέπει να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν μόνο μία ή δύο φόρμες και θα πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά ποια μέθοδος θα αποκαλύψει καλύτερα την κατανόηση των μαθητών προκειμένου να επιτύχουν την καλύτερη δυνατή μάθηση για τους μαθητές.